„Co kraj, to obyczaj” – w każdym kraju dzień zaślubin celebruje się w zupełnie inny sposób. W Polsce od zawsze ten wyjątkowy dzień świętuje się w sposób niezwykle huczny. Istnieje kilka tradycji kulturowych, które uplasowały się w naszych tradycjach i to właśnie o nich chcielibyśmy dziś wspomnieć kilka słów.
Jeszcze przed planowanymi zaślubinami w wielu regionach kraju wciąż pielęgnuje się tradycję „Zwiadów”, czy „Polterabend” oraz „Wywodzin”. Na przestrzeni lat nieco się to zmieniło, ale zamysł pozostaje niezmienny. Przejdźmy teraz do typowych tradycji związanych stricte z dniem zaślubin.\
Błogosławieństwo – rodzice Panny Młodej i Pana Młodego udzielają błogosławieństwa swoim dzieciom jeszcze w domu. Ma to zwiastować dobrą, nową drogę życia, którą od momentu złożenia przysięgi małżeńskiej młodzi będą kontynuować wspólnie.
Obsypywanie ryżem, płatkami kwiatów lub drobnymi monetami – kiedy Młoda Para opuszcza Kościół goście weselni zwykle obsypują ją ryżem i kwiatami – co ma zwiastować szczęście, lub też drobnymi monetami – co z kolei zgodnie z tradycją ma symbolizować bogactwo. Młoda Para ma zebrać w jak najkrótszym czasie jak najwięcej monet. Ten, komu uda się ich zgromadzić więcej, zgodnie z przesłaniem tradycji, przejmie „dowodzenie” nad domowymi finansami w przyszłości.
Brama weselna – młodzi mogą napotkać bramy zarówno podczas drogi do Kościoła, jak i sali weselnej. Aby tworzona przez ludzi brama mogła być otwarta trzeba ją wykupić. Często wystarczą słodycze, ale oczywiście wymagający strażnicy bram jeszcze chętniej przyjmują opłatę w postaci weselnej wódki.
Powitanie chlebem i solą – następuje przed przekroczeniem progu sali weselnej. Para Młoda witana jest tymi produktami z dwóch powodów. Chleb symbolizuje bogactwo, sól z kolei ma odpędzić złe moce i duchy.
Przenoszenie Panny Młodej przez próg – według wierzeń starożytnych Panna Młoda, która potknie się o próg sali weselnej przyniesie małżeństwu pecha. Aby się przed tym uchronić Pan Młody przenosił świeżo poślubioną małżonkę przez próg. Ta tradycja pielęgnowana jest do dnia dzisiejszego – nawet jeśli uroczystość weselna jest bardzo skromna.
Pierwszy taniec – kiedy rodzina i goście zasiądą do weselnego stołu następuje podanie pierwszego, ciepłego dania obiadowego. Tuż po nim Młoda Para wychodzi na parkiet i rozpoczyna swój pierwszy taniec, który ma zachęcić pozostałych weselników do wspólnej zabawy. Dawniej tańczono Poloneza, dziś już się jednak tego nie pielęgnuje.
Oczepiny – jest to historia, która wywodzi się z Francji. Wówczas oczepiny rozpoczynały się od wyprowadzenia Panny Młodej z sali weselnej. Ścinano jej włosy i zakładano czepiec, skąd pochodzi nazwa. Dziś pod tym względem wiele się zmieniło – podczas oczepin goście wspólnie świetnie się bawią przy mniej lub bardziej frywolnych zabawach.
Takich tradycji jest oczywiście znacznie więcej. W całej Europie mówi się o tym w jak wspaniały sposób nasz naród potrafi bawić się podczas wesela. Oby te tradycje przez kolejne lata nie uległy zatarciu.
Jeden komentarz
Możliwość komentowania została wyłączona.